به گزارش دیوانگاه ،یادداشت/ شکوه ایستادنت بر تپه های سوخته ، آغاز گر فریادحنجره ی بریده بود
چه عاشقانه تفسیرعشق بر نیزه ها را تاریخساز نمودی، تقویم شیعه از حقانیت شهادت پروانه آغاز گردید!!
آن هنگام که باور حسینی را در میان آتش و خنجر پاسداری نمودی، صبورترین خواهر، بازمانده صحرای عطش ،پناه یتیمان عاشورا،
چه استوارانه ایستادی و روشنی را در ظلمت شامیان جار زدی بوی قدرت مردانه میدهد چادر خاکی ات!!
آغاز تو، نه در کربلا و شام!!! آغاز تو هنگامه ی گرگ و میشی بود که بی صدا، هق هق کودکانه ات را فرو خوردی و تابوت پرپرشده ی مادرت را به خاک سپردی
آغاز تو با ماتم و زخم بود و اینک....ستون قامت، روشنی تاریکی و شمع خرابه های شام ای دلت پر از زخم های نینوا بدرود. ، دعایمان کن که دلهایمان گره خورد به راستی
نویسنده: . خانم آرزو مرادی