یادداشت- مسلم معین/ مذاکرات هسته ای پس از عبور از ژنو و لوزان، در وین با تمدید های مکرر و شکستن همه اولتیماتوم ها برای پایان دادن به گفتگو ها به 14 جولای رسیده است.
خبرهای متعدد به سبک رویترز و به سیاق سی ان ان و البته با شیوه نگارش سر درگم کننده بی بی سی و در پاره ای از مواقع منابع آگاه روسی از روز آغاز مذاکرات وین تا روز واپسین کاملا شایسته واژه "گیج کننده" برای مخاطبان بوده است.
فارغ از اینکه کلید واژه "برخی از مسائل باقی مانده است" به چه نکاتی باز می گردد و خطوط قرمز ایران تا چه اندازه ای در کش و قوس مذاکرات حفظ شده است و آیا اخبار ضد و نقیض از عدم لغو یکباره تحریم ها و دیده شدن زمان 8 ساله برای آن و البته وجود بند بازرسی از مراکز حساس نظامی و امنیتی داخل کشور تا چه اندازه در متن مذاکرات گنجانده شده است، توجه به نکات زیر ضروریست:
1. هیجان دادن به فضای مذاکرات آن هم از سوی برخی رسانه های داخلی عملا فشار به تیم مذاکره کننده پرتلاش ایران است که از سوی رسانه های زنجیره ای در جریان بوده و که تغییر تیترهای خبری در شبکه های اجتماعی برخلاف محتوای خبر برای به اشتباه انداختن مخاطب، کمترین آن است. کاری که در افزایش سردرگمی مخاطبان به رسانه های خبر پراکن بریتانیا و آمریکا یاری رسانده است.
2. آنچکه برخی از رسانه ها به شدت از آن غافل هستند انگاشتن امروز یا فردا به عنوان خط پایانی مذاکرات و انعقاد یک توافق پایانی است در حالی که سخنگوها و وزرای خارجه ساکن کوبورگ رسما اعلام کرده اند که"جمع بندی پایانی از مذاکرات"در قالب یک بیانیه قرائت خواهد شد. جمع بندی پایانی باید ظرف 72 روز در کنگره ایالات متحده و شاید در مدت زمان کمتر در تهران بررسی شود. بنابر این همچنان باید حمایت از تیم مذاکره کننده در مقابل هیجان سازی رسانه های زنجیره ای ادامه داشته باشد.
3. رسیدن مذاکرات تا این مرحله و اقامت 15 روزه دست به عصای جان کری در ژنو بدون تردید حاصل مقاومت ها و ایستادگی راسخ ملت ایران و دست اندرکاران مذاکرات از گذشته تا کنون است به گونه ای که صحنه های در آغوش کشیده شدن اعضای 5+1 توسط یکدیگر و مخابره آن توسط رسانه ها این موضوع را به اذهان متبادر می کند که گویی آنها در تحریم و فشار به سر بده اند.
4. به همان اندازه که تیم مذاکره کننده هسته ای امین و مورد اعتماد است، اعضای شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی در داخل نیز کاردان و مورد اعتماد ملت هستند. بنابر این بررسی مفاد جمع بندی مذاکرات در تهران، همزمان با بررسی آن در کنگره ایالات متحده نیز بخشی از مذاکرات و البته خواست ملت ایران برای رسیدن به یک توافق خوب است.
5. خروجی مذاکرات هرچه باشد باید به وحدت و وفاق ملی بینجامد در غیر این صورت حتی بیشترین ستاده های ما از مذاکرات هم به هیچ وجه با ذره ای از فضای همدلی و همزبانی داخلی قابل مقایسه نیست. بنابر این تحریک فضای ذوق زدگی با تیترهای درشت "بی نازنین" در شرایطی که هنوز با نتیجه نهایی مذاکرات فاصله وجود دارد آن هم در رسانه های که معلوم نیست چه هدفی را دنبال می کنند نباید به این فضای وحدت مردمی آسیب برساند.
* راستی آزمایی مهم ایالات متحده آمریکا در عمل به وعده هایش درست بعد از نهایی شدن توافق کلید خواهد خورد. آیا مصداق اتم استکبار بر وعده های خویش خواهد ماند؟