به گزارش دیوانگاه،انسان موجودی اجتماعی آفریده شده است و نیاز به شرکت در مراسم مذهبی جمعی جزئی از نیازهای عاطفی اوست. نگاهی به آرا و نظریه پردازان اجتماعی اهمیت مناسک دینی در همبستگی اجتماعی و حفظ نظم اجتماع را به ما نشان میدهد. نیاز فطری بشر به داشتن چنین مراسمی تا به آن حد است که نه تنها دینی را نمیتوان یافت که خالی از مراسم مذهبی گروهی باشد. بلکه به تازگی در محیط غربی دین زدایی شده، افراد بی دین با الگو گرفتن از دینهای رایج اطراف خود مراسم هفتگی را برای خود به پا کرده اند.
خانواده به عنوان کوچکترین واحد جامعه از این نیاز برکنار نیست . شرکت جمعی افراد خانواده در مراسم مذهبی باعث نزدیکی عاطفی آنان به یکدیگر شده و به صورت عملی به نسلهای آینده اهمیت دینداری را میآموزد.
نمازهای جماعت و جمعه
شرکت در نمازهای جماعت مسجد محل و نماز جمعه به صورت خانوادگی ، کودکان را با نماز مانوس کرده و خاطرات خوشی را برایشان میسازد. حتی اگر خانوادهها به دلایل مشکلات خانوادگی و یا کاری توان هر روزه به مسجد را ندارند، جند بار در ماه میتوانند با برنامه ریزی قبلی به این امر اهتمام ورزند.
خیرات و افطاری
بسیاری از خانواده ها در طول سال با توزیع خرما و شیرینی و... به خیرات میپردازند، به صورت خاص در ماه مبارک رمضان سفرههای مومنان گسترش یافته و جمعی بسیار را با غذاهای ساده به صورت افطاری مهمان خود مینمایند. شرکت دادن فرزندان در این کارهای خیر، هم به هنگام آماده سازی و هم در موقع توزیع، به زندگی آنان غنا بخشیده، سخاوت را به صورت عملی به ایشان میآموزد و موجب تحکیم رشته های پیوند دهنده اعضای خانواده میگردد.